Lit jest pierwiastkiem śladowym, który w ludzkim ludzkim organizmie pełni bardzo ważną kwestię. Przede wszystkim stymuluje wzrost nowych neuronów i chroni mózg przed uszkodzeniami, ale także wywiera zbawienny wpływ na układ krążenia oraz choroby cywilizacyjne. Lit występuje głównie w roślinach (goździkowatych, jaskrowatych, różowatych i psiankowatych), ale także w glebie i wodach podziemnych. Małe ilości mogą znajdować się w ziemniakach, pomidorach i papryce. Lit należy do niniejszej grupy metali, która bardzo prosto łączy się spośród innymi jonami tworząc skomplikowane sole, takowe jak np. orotan litu. Ta naturalna substancja w połączeniu spośród kwasem orotowym zwiększa jej biodostępność, to dzięki takiemu może być przyjmowana w małych ilościach w przeciwieństwie do węglanu litu, który wchłania się dużo gorzej, więc wymaga też podania większych ilości. Lit ma ogromne zastosowanie w różnorodnego typu kłopotach neurologicznych i wykorzystywany jest głównie w zaburzeniach nastroju. Lit w nadmiarze jest bardzo toksyczny i może wywołać niepożądane skutki uboczne, stąd jego dawkowanie zawsze powinien ustalać lekarz. A to zawsze zależy od konkretnej choroby, efektu terapeutycznego, jaki chcemy uzyskać lub oczywiście od formy litu, którą będziemy przyjmować.
